Πολίτες, παλαιοί δήμαρχοι, νέοι δημοτικοί σύμβουλοι αντιδρούν, με τον διαχρονικά αναποτελεσματικό τρόπο της συγκέντρωσης υπογραφών... Κάποιοι οικονομικοί και τοπικοί παράγοντες επιχειρούν, στο όνομα της αποσυμφόρησης και της ανάπτυξης της Χαλκίδας, να συνεχίσουν με την μεταφορά του λιμανιού το έγκλημα αυτών που επέτρεψαν την εγκατάσταση βιομηχανιών πάνω στον αρχαιολογικό χώρο της Αυλίδος. Η επιλογή του συγκεκριμένου χώρου είναι κοινωνικά και περιβαλλοντικά αδικαιολόγητη, ιστορικά και αρχαιολογικά απαράδεκτη, τεχνικά δυσλειτουργική και οικονομικά ασύμφορη. Και όμως οι διαδικασίες έγκρισης του έργου επιταχύνονται εν μέσω μνημονίου.
Ένα έγκλημα, το οποίο βρίσκεται σε εξέλιξη με απρόβλεπτες συνέπειες για την μετέπειτα πορεία της Χαλκίδας, είναι η μεταφορά του εμπορικού λιμένα της πόλης στο Μικρό Βαθύ, δίπλα στις βιομηχανίες που λειτουργούν εκεί αυτή την στιγμή. Η μεταφορά δρομολογήθηκε από το Λιμενικό Ταμείο, σύμφωνα με τις αρμοδιότητες που του δίνει ο νέος Νόμος, χωρίς να ερωτηθούν οι τοπικοί φορείς και χωρίς να γίνει καμία διαβούλευση αναφορικά με την μέθοδο που θα χρησιμοποιηθεί ώστε να επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί στόχοι της πόλης.
Σήμερα, το λιμάνι της Χαλκίδας υπολειτουργεί, καθώς δεν ανταποκρίνεται στις ευρωπαϊκές προδιαγραφές. Αυτό σημαίνει ότι πολλά εμπορικά πλοία, κυρίως τα μεγαλύτερα, δεν μπορούν να δέσουν εδώ, καθώς δεν πληρούνται οι απαιτούμενες προϋποθέσεις. Ουσιαστικά πρόκειται για ένα λιμάνι που έχει κλείσει τον κύκλο του και παραπαίει, με φυσική κατάληξη το κλείσιμό του σε κάποια στιγμή αφού έχει ξεπεραστεί. Και ενώ φτάσαμε σε αυτό το σημείο, ενώ δηλαδή ήρθε η ώρα να κλείσει το λιμάνι, του οποίου η λειτουργία εξυπηρετεί ελάχιστες βιομηχανίες που έχουν απομείνει στην περιοχή, ήρθε το Λιμενικό Ταμείο να κάνει την πρόταση για την μεταφορά του λιμανιού της Χαλκίδας στο Μικρό Βαθύ και για την μετατροπή του σε ένα σύγχρονο λιμάνι ευρωπαϊκών προδιαγραφών, το οποίο θα εξυπηρετήσει όμως ποιούς;
Θα εξυπηρετηθεί το Τσιμεντάδικο, γιατί θα έχει την δυνατότητα να φέρνει την ποσότητα τσιμέντου που επιθυμεί από την Τουρκία και από τρίτες χώρες, με τα πλοία που επιθυμεί, χωρίς ιδιαίτερο κόστος μεταφοράς, καθώς το νέο λιμάνι θα βρίσκεται πολύ κοντά στην Εθνική Οδό (μετά την κατασκευή και του νέου δρόμου Σχηματαρίου – Χαλκίδας). Θα εξυπηρετηθούν ενδεχομένως και κάποιες βιομηχανίες, οι οποίες θα στήσουν τα εργοστάσιά τους σε τρίτες χώρες και θα χρησιμοποιήσουν την Χαλκίδα ως πύλη εισόδου στην αγορά της Ευρώπης αξιοποιώντας τις εδώ παραγωγικές εγκαταστάσεις ως αποθηκευτικούς χώρους.
Και αυτά θα γίνουν με αντάλλαγμα εκατοντάδες απολύσεις εργαζομένων και με ταυτόχρονη θυσία των πιθανοτήτων για καλλιέργεια άλλων μορφών ανάπτυξης. Δηλαδή, η λειτουργία ενός μεγάλου εμπορικού λιμανιού, εκτός από την ρύπανση που θα προκαλέσει (τίμημα κάποιας μορφής ανάπτυξης προς όφελος όμως όχι της τοπικής κοινωνίας), θα αποκλείσει την μελλοντική τουριστική αξιοποίηση μιας μεγάλης περιοχής, η οποία έχει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης. Μιλάμε για την περιοχή της Αυλίδας, με τους αρχαιολογικούς χώρους, την ιστορία της και την δυνατότητα προσέλκυσης τουρισμού (και άρα τεράστιων ποσών) από όλο τον κόσμο. Μια αναπτυξιακή δυνατότητα που θα μπορούσε να διασφαλίσει το μέλλον όλης της περιοχής, ίσως και όλης της Εύβοιας, στο διηνεκές.
Διαβάστε την πράγματι εκπληκτική εργασία των μαθητών του Γυμνασίου Ψαχνών, που δημοσιεύτηκε στο μαθητικό τους περιοδικό "Παρρησία" τον Μάιο του 2004, σχετικά με το ΕΓΚΛΗΜΑ που έχει ήδη συντελεστεί στην θρυλική περιοχή ΕΔΩ.
