Σκίστηκε το τουφέκι του κι' εγίνηκε κομμάτια,
και το σπαθί του έσυρε και στη φωτιά ν' εμπήκε,
έκοψε Τούρκους άπειρους κι' εφτά μπουλουκμπασάδες.
Πλην το σπαθί του έσπασε ν'απάν' από τη χούφτα
κι' έπεσ' ο Διάκος ζωντανός εις των εχθρών τα χέρια.
Χίλιοι τον πήραν απ' εμπρός και δυο χιλιάδες πίσω.
και το σπαθί του έσυρε και στη φωτιά ν' εμπήκε,
έκοψε Τούρκους άπειρους κι' εφτά μπουλουκμπασάδες.
Πλην το σπαθί του έσπασε ν'απάν' από τη χούφτα
κι' έπεσ' ο Διάκος ζωντανός εις των εχθρών τα χέρια.
Χίλιοι τον πήραν απ' εμπρός και δυο χιλιάδες πίσω.
Στις 24 Απριλίου 1821, μαρτύρησε και έφυγε από τη ζωή Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΕΛΛΗΝΑΣ, ο άξιος ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗΣ, ο μύθος, ο ΠΑΝΤΟΤΙΝΟΣ ΗΡΩΑΣ Θανάσης Διάκος, που συνέδεσε την αρχαία ελληνική ιστορία με την νεότερη, δείχνοντας το αρχαίο πνεύμα αθάνατο των Ελλήνων.
Όπως στις Θερμοπύλες, το 480 π.Χ., απ’ την "αυτοθυσία" του Λεωνίδα και των Σπαρτιατών ξεπήδησε το ιδεώδες της ελευθερίας και αποκαλύφθηκε η δύναμη της σπαρτιατικής διαπαιδαγώγησης, έτσι και στην Αλαμάνα, αντίστοιχο παράδειγμα, απ’ την "αυτοθυσία" του Αθανάσιου Διάκου και των συμμαχητών του ενισχύθηκε η ιδέα της ελευθερίας προς τον υπόδουλο αγωνιζόμενο Ελληνισμό.
Όπως στις Θερμοπύλες, το 480 π.Χ., απ’ την "αυτοθυσία" του Λεωνίδα και των Σπαρτιατών ξεπήδησε το ιδεώδες της ελευθερίας και αποκαλύφθηκε η δύναμη της σπαρτιατικής διαπαιδαγώγησης, έτσι και στην Αλαμάνα, αντίστοιχο παράδειγμα, απ’ την "αυτοθυσία" του Αθανάσιου Διάκου και των συμμαχητών του ενισχύθηκε η ιδέα της ελευθερίας προς τον υπόδουλο αγωνιζόμενο Ελληνισμό.
Η επιλογή της τοποθεσίας δεν ήταν η ευνοϊκότερη για την αντιμετώπιση πολυάριθμου στρατού από αμυνόμενο πλήθος. Δεν ήταν απρόσιτη με ασφαλείς πλευρές, όπως οι Θερμοπύλες, η Χαλκομάτα και ο Γοργοπόταμος, ούτε ασφαλές καταφύγιο σε περίπτωση υποχώρησης .Ο εχθρός έπρεπε να συγκρατηθεί στη γέφυρα της Αλαμάνας, για να μη μπορέσει να φτάσει γρήγορα στην Πελοπόννησο και βοηθήσει την Τριπολιτσά της οποίας η πτώση -σημειωτέον ότι η Τριπολιτσά είναι το σημαντικότερο στρατιωτικό κέντρο του κατακτητή – θα σήμαινε την κατάργηση της τουρκικής επιρροής στο Μωριά και η νεαρή ελληνική επανάσταση θα μπορούσε να θριαμβεύσει. Και έτσι και έγινε! Ο Διάκος, όμως, διάλεξε το πλέον επικίνδυνο σημείο για αντίσταση, βασιζόμενος στην ψυχική δύναμη που διέπνεε τον ίδιο και τα παλικάρια του και την αυτοπεποίθησή τους. Απέβλεπε σε ένα και μόνο σκοπό: Να παρακωλύσει και να επιβραδύνει την προέλαση του εχθρού με κάθε τρόπο ακόμα και με τη θυσία του .
Από αυτές τις ηθικές αξίες ορμώμενος και με έκδηλα τα χαρίσματα του υπέροχου χαρακτήρα και της προσωπικότητάς του, κινήθηκε ο αγνότερος και ωραιότερος νεαρός οπλαρχηγός της Ρούμελης, πρωταγωνιστής του έπους της Αλαμάνας. Ο τραγικός του θάνατος, προκαλεί συγκίνηση μέχρι και σήμερα και τυλίγει τον ήρωα με τον θρύλο. Το σύμβολο και το πρότυπο της αυτοθυσίας φωτίζει τον ξεσηκωμένο λαό να συνεχίσει τον Αγώνα και τις νεότερες γενιές να συντηρήσουν και να συνεχίσουν τις ιδέες του έθνους ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ-ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ιδιαίτερα σήμερα.