Την Κυριακή 4 Μαρτίου, η καθιερωμένη ενημερωτική δράση περιελάμβανε μια εκτεταμένη περιοχή ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και ιστορικού ενδιαφέροντος. Από το πρωί και μέχρι αργά το μεσημέρι επισκεφτήκαμε τα χωριά Ψαχνά, Τριάδα, Άτταλη, Μακρυκάπα, Πάλιουρα και Καθενούς. Η ανταπόκριση ενθουσιώδης, πολλά τα συγχαρητήρια, μεγάλη η υποστήριξη και το ενδιαφέρον, πολλές οι ερωτήσεις, οι πολιτικές συζητήσεις άναβαν, το υλικό μας εξαφανιζόταν μαζικά - όλοι σχεδόν ήθελαν να δώσουν και σε άλλους. Τόσο συνηθισμένα όλα αυτά τελευταία, αλλά και τόσο ενθαρρυντικά.
Η πλέον συνηθισμένη επωδός: "Μη μας προδώσετε και εσείς". Πόσος πόνος, πόση απελπισία και πόση ελπίδα σε πέντε λέξεις... Ένας λαός ολόκληρος πολλαπλά προδωμένος, πονεμένος, απελπισμένος να στρέφεται ως ύστατη ελπίδα στη μόνη εξ αρχής σωτηρία. Να νιώθει την εντιμότητά της, την καθαρότητά της, αλλά με τρυπωμένη μέσα του την (απολύτως δικαιολογημένη απ' τις προηγούμενες επιλογές του) αμφιβολία για την κρίση του. Αυτήν την αμφιβολία δεν θα την διώξουν ποτέ λόγια, από λόγια έχει μπουχτίσει. Θα την διώξουν μόνο οι πράξεις. Οι πράξεις που θα μας δώσει τη δυνατότητα να κάνουμε. Αυτό το "Μαζί σας, παιδιά!", που ακούμε πλέον σε κάθε εξόρμησή μας, δεν είναι η δύναμή μας, είναι η ευθύνη μας. Η ευθύνη να μην λυγίσουμε, να διατηρήσουμε τη συνέπεια λόγων και έργων που διακρίνει την Ιδεολογία μας μέχρι Τέλους. Μέχρι τη Νίκη. Ή μέχρι το Θάνατο.
Όπως έπραξε ο Μιχάλης Μάντακας, ο Έλληνας Εθνικιστής φοιτητής που έπεσε από τη σφαίρα ενός αριστερού στη Ρώμη πριν από 37 χρόνια. Αφιερωμένη σε εκείνον ήταν η ιστορική-ιδεολογική ομιλία που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα στα κατάμεστα γραφεία μας στη Χαλκίδα, από το μέλος της Κεντρικής Επιτροπής, Γ. Παπαγεωργίου. Η ζωή και ο θάνατος ενός παραδείγματος συνέπειας, ενός συναγωνιστή που τιμάται από τους Εθνικιστές δύο χωρών ως μάρτυρας της Ιδέας μιας Ευρώπης των Εθνών, έδωσαν αφορμή για μια ενδιαφέρουσα πολιτική συζήτηση με πολλές ιστορικές αναφορές.
Παρευρέθηκε κλιμάκιο συναγωνιστών από την Τ.Ο. Ανατολικής Αττικής, με τους οποίους ανταλλάξαμε εμπειρίες και ιδέες και συζητήσαμε κοινές δράσεις.
Η γεμάτη μέρα έκλεισε αργά τη νύχτα, μεταξύ των μελών της Τοπικής μας, με ένα μικρό δρώμενο-έκπληξη για τον Πυρηνάρχη μας, που είχε γενέθλια. Καλόχρονος και πάντα νίκες, συναγωνιστή!
