1/2/13

Από την ομιλία "ΙΜΙΑ 1996-2013"


17 χρόνια συμπληρώνονται από την κρίση των Ιμίων και τα τραγικά γεγονότα που επακολουθήσαν. Η εγκατάλειψη εθνικού εδάφους, η υποστολή της σημαίας κατόπιν διαταγών από το Στεητ Ντιπάρτμεντ και την υλοποίηση τους από τους προδότες πολιτικάντηδες, οι τυχόν μυστικές δεσμεύσεις για την τύχη του Αιγαίου και η κατάρριψη του ελληνικού ελικοπτέρου με τραγικό επακόλουθο τον θάνατο τριών Ελλήνων Αξιωματικών, του υποπλοιάρχου Χριστοδουλου Καραθανάση, του επίσης υποπλοιάρχου Παναγιώτη Βλαχακου και του αρχικελευστή Έκτορος Γιαλοψου, γεννούν πανελληνίως αίσθημα ταπεινώσεως. Ο χειρισμός της κρίσης από την τότε πολιτική ηγεσία χαρακτηρίζεται ως μνημείο δωσιλογισμού, υποτέλειας και εθνικής μειοδοσίας.
Βεβαίως δεν θα μπορούσαμε να έχουμε άλλες απαιτήσεις από αστράτευτους πολιτικάντηδες οι οποίοι εξαγόρασαν την στρατιωτική τους θητεία και δεν υπηρετήσαν στον ελληνικό στρατό ούτε λεπτό, αλλά ακόμα κι έτσι μέσα από αυτά τα τραγικά γεγονότα καταδείχτηκε η τεράστια διαφορά αισθήματος πατριωτισμού ανάμεσα σε στρατιωτικούς και πολιτικάντηδες. Οι πρώτοι θυσιάστηκαν για το ιδανικό που λέγεται Ελλάς και οι δεύτεροι έκαναν υπόγειες συμφωνίες και υπάκουαν σε προσταγές «συμμάχων» για υποχώρηση και εγκατάλειψη εθνικού εδάφους χωρίς να πέσει ούτε μια σφαίρα, απλώς και μόνο με ένα Yes Sir του Σημίτη, του Πάγκαλου και του Αρσένη στην διαταγή του αμερικανού αφέντη, υφυπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ Ριτσαρντ Χολμπρουκ, να μην ξαναβρεθούν στις νησίδες Ίμια πλοία, στρατεύματα και σημαίες.

Οι Αμερικανοί βεβαίως επέδειξαν για ακόμη μια φορά αδιαφορία ως προς τα εθνικά δίκαια της Ελλάδος έχοντας ως μοναδικό σκοπό να μην πάνε κόντρα στον πιστό τους σύμμαχο, την Τουρκία, αν και όπως αποδειχθηκε μέσω εγγράφων κατάλαβαν στην εξέλιξη της κρίσης πως το δίκαιο ήταν στο πλευρό της Ελλάδας. Συγκεκριμένα σε ένα από αυτά τα έγγραφα αναφέρεται πως ο Τούρκος πρέσβης στη Ρώμη είχε προειδοποιήσει την πρωθυπουργό Τσιλερ, πριν ακόμη από την κρίση των Ιμίων, ότι η Ιταλία κατείχε έγγραφα που αποδείκνυαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η νησίδα των Ιμίων ανήκε στα Δωδεκάνησα και επομένως ήταν αδιαμφισβήτητα ελληνική. 

ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΝ 


Τα Ίμια αποτελούν μια συστάδα νήσων της Δωδεκανήσου, τα οποία εκχωρηθήκαν στην Ελλάδα από την Ιταλία μετά το τέλος του Β παγκοσμίου πολέμου σύμφωνα με το άρθρο 14 της συνθήκης Ειρήνης των Παρισίων στις 10 Δεκεμβρίου του 1947. Η Ιταλία εκχώρησε στην Ελλάδα εν πληρει κυριαρχία τις νήσους της Δωδεκανήσου Αστυπάλαια, Ρόδο, Χάλκη, Κάρπαθο, Κάσο, Τήλο, Νίσυρο, Κάλυμνο, Λέρο, Πάτμο, Λειψούς, Σύμη, Κω και Καστελόριζο ως και τις παρακείμενες νησίδες. Σε προγενέστερη διεθνή συνθήκη, το 1932, μεταξύ Ιταλίας και Τουρκίας, τα Ίμια συμπεριλαμβάνονται σε χάρτη με τα ιταλικά εδάφη και αργότερα καθώς όλα τα υπό ιταλική κυριαρχία νησιά της Δωδεκανήσου πέρασαν στην ελληνική κυριότητα, έτσι και τα Ίμια ενσωματώθηκαν στο ελληνικό κράτος. Μάλιστα το τουρκικό κράτος είχε αποδεχτεί το καθεστώς επικυριαρχίας της Ελλάδας στα νησιά αυτά. Βεβαίως κανένα από όλα αυτά τα επίσημα κείμενα δεν πτόησε τους Τούρκους από το να εγείρουν συνεχείς αξιώσεις στα Δωδεκάνησα. Οι τουρκικές διεκδικήσεις εντάθηκαν μετά το 1974 και την εγκατάλειψη της νήσου Κύπρου από την Ελλάδα με το περίφημο «Η Κύπρος κείται μακραν» του ψευτοεθναρχη Καραμανλή. 

ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ 


Στις 25 Δεκεμβρίου 1995, το τουρκικό φορτηγό πλοίο «Φιγκεν Ακατ» προσαράζει στις βραχονησίδες Ίμια. Στην πρόταση για παροχή βοήθειας από ελληνικά μέσα απαντά αρνητικά λέγοντας πως βρίσκεται σε τουρκική περιοχή. 
Στις 26 Δεκεμβρίου 1995 το λιμεναρχείο Καλύμνου ενημερώνει την αρμόδια διεύθυνση του υπουργείου εξωτερικών, η οποία με τη σειρά της επικοινωνοντας με παράγοντες του τουρκικού υπουργείου εξωτερικών ,διαμηνύει πως αν δεν παρέμβαινε ρυμουλκό, το τουρκικό πλοίο θα κινδύνευε. 
Στις 27 Δεκεμβρίου, το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών ενημερώνει την ελληνική πρεσβεία ότι ανεξαρτήτως του ποιος θα ανελάμβανε την διάσωση, υπήρχε γενικότερο θέμα με τα Ίμια. 
Τελικά, στις 28 Δεκεμβρίου δυο ελληνικά ρυμουλκά αποκόλλησαν το τουρκικό φορτηγό και το οδήγησαν στο λιμάνι Κιουλουκ της Τουρκίας. 
Στις 29 Δεκεμβρίου, το τουρκικό υπουργείο εξωτερικών επιδίδει διακοίνωση στο αντίστοιχο ελληνικό, όπου αναφέρεται ότι οι βραχονησίδες Ίμια είναι καταχωρισμένες στο κτηματολόγιο της επαρχίας Μουγκά του νομού Μποντρουμ (Αλικαρνασσού) και ανήκουν στην Τουρκία. 
Στις 9 Ιανουαρίου του 1996 η Τουρκία επισήμως και με ένα ρηματική διακοίνωση διεκδίκησε την κυριαρχία νησίδων των Δωδεκανήσων. 
Έπρεπε να περάσουν 12 μέρες από την επίσημη αμφισβήτηση εθνικού εδάφους για να απαντήσει το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στις 10 Ιανουαρίου 1996 ότι η Ελλάδα απορρίπτει τους ισχυρισμούς των Τούρκων αναφέροντας τη συνθήκη των Παρισίων του 1947. 
Στις 19 Ιανουαρίου πρωθυπουργός στην Ελλάδα γίνεται ο Σημίτης διαδεχόμενος τον Παπανδρέου. 
Η έναρξη της κρίσης τοποθετείται στις 25 Ιανουαρίου, όταν ο τότε δήμαρχος Καλύμνου, εξοργισμένος από τις εδαφικές αξιώσεις της Τουρκίας, μεταβαίνει στα Ίμια όπου και υψώνει την ελληνική σημαία στο ένα από τα δυο νησιά. 
Τις επόμενες ημέρες αυτό το συμβάν τυχαίνει μεγάλης σημασίας στην Τουρκία και στις 28 Ιανουαρίου μια ομάδα Τούρκων «δημοσιογράφων» προσεγγίζει τα Ίμια με ελικόπτερο, υποστέλλει την ελληνική σημαία και υψώνει την τουρκική. Η τουρκική σημαία γίνεται αντιληπτή στις 8 το πρωί από το περιπολικό Παναγόπουλος και ο αρχηγός Γ.Ε.Ν δίνει εντολή στον πλοίαρχο του περιπολικού Αντωνίου να υψώσει πάλι την ελληνική. 
Στις 30 Ιανουαρίου δημοσιεύεται σχέδιο σύμφωνα με το οποίο οι Τούρκοι διεκδικούν το σύνολο των βραχονησίδων που βρίσκονται κοντά στα τουρκικά παράλια. Το απόγευμα ελληνικά και τουρκικά πολεμικά πλοία βρίσκονται στην περιοχή και ευρισκόμενα σε διάταξη μάχης. Ταυτόχρονα , άνδρες της ομάδας υποβρύχιων καταστροφών αποβιβάζονται στην ανατολική Ίμια και δυνάμεις των Ειδικών Δυνάμεων στην γειτονική Καλολιμνο. Στις 23:00 διατάσσεται επιστράτευση στις στρατιωτικές δυνάμεις Έβρου και νήσων του Αιγαίου. 
30-31 Ιανουαρίου. Η κορύφωση της κρίσης. Μέσα σε αντίξοες καιρικές συνθήκες, στη 01:15 επίλεκτοι Τούρκοι στρατιώτες αποβιβάζονται στη Μικρή Ίμια και υψώνουν την τουρκική σημαία. Θα παραμείνουν εκεί 7 ώρες. Αυτό το γεγονός διαπιστώνεται από το σκάφος Αντωνίου και επιβεβαιώνεται από ελικόπτερο της φρεγάτας Ναυαρινο. Στις 05:30 το ελικόπτερο επιστρέφοντας στο πλοίο καταπέφτει στη θάλασσα ύστερα από ριπές των τούρκων στρατιωτών που βρίσκονταν πάνω στην μικρή Ίμια. Το ΚΥΣΕΑ απορρίπτει το ενδεχόμενο ανακατάληψης των Ιμίων, για να αποφύγει την σύρραξη. Τελικά στις 06:10 οι υπουργοί Άμυνας και Εξωτερικών Αρσένης και Πάγκαλος ανακοινώνουν τη συμφωνία που επιτευχθηκε μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας με τη μεσολάβηση των ΗΠΑ. Οι ελληνικές δυνάμεις αποχωρούν παίρνοντας μαζί τους την ελληνική σημαία και το ίδιο έκαναν και οι Τούρκοι. 
Το τέλος της κρίσης βρήκε την Τουρκία θριαμβεύτρια, καθώς πετυχε ό,τι ήθελε, δηλαδή να θεσει ακόμα ένα θέμα στην ατζέντα διεκδικήσεων και αυτή τη φορά ήταν οι λεγόμενες «γκρίζες ζώνες» δηλαδή αμφισβήτηση της ελληνικής κυριαρχίας σε πλήθος βραχονησίδων στο Αιγαίο. Η ελληνική κυβέρνηση, φθάνοντας στο έσχατο σημείο αυτοεξευτελισμού, ευχαριστεί την κυβέρνηση των ΗΠΑ για την αποκλιμάκωση της κρίσης. 

ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ 


Οι μοναδικοί που αντέδρασαν τότε στην Εθνική Προδοσία ήταν οι Έλληνες Εθνικιστές της Χρυσής Αυγής, οι οποίοι από το πρωί της 31ης Ιανουαρίου γέμισαν την Αθήνα με την προκήρυξη που έλεγε: "Αντισταθείτε στο ξεπούλημα, Αντισταθείτε στην Προδοσία- Προτιμότερος ο πόλεμος από την ταπείνωση". Το βράδυ αυθορμήτως δεκάδες μέλη της Χρυσής Αυγής συγκεντρώθηκαν έξω από την Βουλή για να διαδώσουν το αίσθημα της εθνικής ντροπής και της προδοσίας εκ μέρους των πολιτικων. 

ΕΠΙΛΟΓΟΣ 

Κατόπιν τούτων λοιπόν, γίνεται σαφής η σημασία του να μην ξεχάσουμε ποτέ εκείνη την ημέρα. Να μείνει για πάντα χαραγμένη στο μυαλό και την κάρδια των Ελλήνων η θυσία των τριών Ελλήνων Αξιωματικών και η προδοτική στάση των πολιτικών που δεν δίστασαν όχι μόνο να προδώσουν τα εθνικά δίκαια με την αποχώρηση από εθνικό έδαφος αλλά να μην τιμήσουν ούτε την μνήμη των ηρώων Αξιωματικών που έπεσαν στο καθήκον για το οποία είχαν ορκιστεί. Την ίδια στιγμή που οι εκχωρήσεις εθνικής κυριαρχίας είναι πιο επίκαιρες από ποτέ και οι διεθνείς τοκογλύφοι ζητούν την εκκένωση νησιών με πληθυσμό μέχρι 150 κατοίκων, δηλαδή πολλαπλάσια νέα Ίμια, οι Έλληνες Εθνικιστές και η Χρυσή Αυγή, πιο δυνατοί από ποτέ, ως η ανερχόμενη πολιτική ηγεσία της Ελλάδος, θα δώσουν ξανά την υπόσχεση πως τα εγκλήματα και οι εθνικές προδοσίες δεν θα μείνουν για πολύ καιρό ακόμα στο σκοτάδι και οι προδότες θα έρθει η μέρα που θα λογοδοτήσουν στον ελληνικό λαό.


Φ. Κ.
Τ.Ο. Εύβοιας-Βοιωτίας